Psychosen, bekeken vanuit een breder perspectief.
Jaaa, weer een topdag gehad! Sinds lange tijd ben ik weer met het spel ‘Een Steekje Los’ op pad geweest met het toffe team van De Bagagedrager.
De conferentie Waanzien van Avans Hogeschool op donderdag 25 januari in Den Bosch was echt een inspirerende en goed verzorgde dag. Bomvol lezingen, workshops en een aftrap met een hele bijzondere documentaire ‘Crazywise’ die je raakt waar je bij staat. Dit alles om eens vanuit een breder perspectief te durven kijken naar psychosen. Niet alleen vanuit het medisch perspectief, maar ook vanuit de spirituele, culturele en religieuze oogpunten.
Beleef de ervaring van een psychose!
De Bagagedrager verzorgde 2 keer 3 workshops.
- De Virtual Reality ervaring van Jeroen Zwaal waarin men echt even in het hoofd kon kijken van Jeroen, de verwarde man met een psychose.
Er was zoveel belangstelling dat Jeroen en Harold nog een extra toegift gaven met een derde ronde! Bijzonder om zo in zijn belevingswereld te stappen. Daarna zijn ze in alle openheid samen in gesprek gegaan om de werkelijke ervaringen van een psychose te delen. Wat voor impact dat heeft gehad op Jeroen zelf, maar ook zijn gezin en andere naasten. Ook de expositie van Jeroen’s kunst, die hij zelf heeft gemaakt tijdens en na zijn psychosen, was hele ervaring. Een explosie van kleur en intense beelden van kris kras door elkaar, bomen, gezichten, vurig landschap, organische flow tot strak geometrisch, prachtig! - Het Vertelkastjes van Jeanette Eken, een mooie Surinaamse dame die ontroerend vertelde over haar psychose en de strijd tussen twee botsende culturen. De Surinaamse ‘Winti cultus’ en de Rooms-katholieke achtergrond van haar moeder. Knielen en bidden of een ritueel bad om de Obia te doorbreken of genezen? Ze toonde het ritueel met rozenbladeren en tijdens haar verhaal was het was muisstil. Ze hingen aan haar lippen en er werden zelfs tranen gelaten. Vol verwondering en herkenning verlieten de grote groep luisteraars het lokaal.
- En het spel ‘Een Steekje Los?’ waarmee studenten, docenten, hulpverleners en ervaringsdeskundigen spelenderwijs in gesprek gingen met elkaar. De spelbijeenkomsten werden begeleid door Brigitte Fredriks, Mariska Hendriks, Hilde Spanjers en Ellen Spanjers. Toch mooi hè, je speelt, je deelt en hebt de grootste lol samen terwijl het soms toch om serieuze onderwerpen gaat en pittige persoonlijke thema’s worden aangesneden. Misschien wel omdat iedereen zichzelf kan en mag zijn. Dat staat bij de Bagagedrager op nummer 1. En bij de nieuwe stigmatool van de stellingen bleek maar weer hoe je gewoon bijna niet zwart wit kunt denken. Het ligt aan de situatie, de persoon, de omstandigheden en het moment. Vooral diegenen die de VR beleving hadden gehad kwamen tijdens deze stellingen toch tot andere inzichten en stelde hun mening terplekke bij. De tijd was veel te kort, de bel luidde wel 10 keer, maar het enthousiasme was zo groot dat we nog wel uren door konden gaan, geweldig toch!
Ruim 100 studenten en docenten hebben kennis gemaakt met workshops die gegeven zijn door De Bagagedrager, en we hebben gehoord van Avans Hogeschool dat de deelnemers alle drie de workshops erg positief gewaardeerd hebben.
Ervaringsdeskundig team
Het voordeel als je als Bagagedrager een workshop geeft is dat je de hele dag kunt deelnemen aan deze mooie conferentie.
Hierbij een persoonlijke ervaring van deze dag:
Indrukwekkend raak
Na alle lezingen van Anous van Gestel, Jeske de kock, Wouter Kusters en Cor Arends en de documentaire ‘Crazywise’ bleef mij één ding bij wat me erg raakte. Dat was de benadering van mensen met een psychose vanuit het medisch perspectief. Je bent ziek, je bent anders, gek, niet normaal, afwijkend, disfunctionerend en je moet vooral heel snel weer passen in de norm dus die symptomen moeten we drogeren en onderdrukken. Ook als dat je gehele persoonlijkheid veranderd en je nog zieker wordt van de bijwerkingen. Het mag er niet zijn, jij mag er dus niet zijn, zo voelt dat. Dat is toch funest voor je zelfbeeld?! Vanuit de andere perspectieven worden psychosen wat menselijker bekeken. Ook al kunnen we als westerse lui die rituelen en gebeden als vreemd en ongrijpbaar beschouwen, toch telt daarbij; Je bent niet abnormaal, je bent jezelf en je maakt gewaarwordingen mee die ook bestaan, je bent niet gek. Je bent gevoelig en staat op bijzondere wijze open voor deze unieke ervaringen. En ja deze kunnen heftig zijn. Ook omdat ze je overvallen. Je niet weet wat je overkomt en wat je er mee moet doen. Professionele liefdevolle begeleiding is dan nodig die gericht is op het individu. Dit met alle begrip, rust en aandacht voor die persoon en zijn haar (culturele)achtergrond. En aandacht voor eventuele onderliggende problematiek en trauma’s, maar ook voor zijn/haar kwaliteiten. Een positieve benadering dus en of dat nu door een sjamaan is, door een meditatie retraite, geestelijk begeleider of een psychotherapeut. De werkelijke -ik- mét en zonder wanen wordt dan in elk geval niet vergeten of genegeerd, maar gezien. Medicijnen afschaffen dan maar? Er zijn zeker gevallen waarin dat beter is, maar nee, het kan soms even nodig zijn en sommigen kunnen er prima mee leven. De jas moet je wel passen, te groot verzuip je, te klein krijg je geen lucht. Maatwerk dus, want one size fits all gaat gewoon niet voor iedereen op, dat maakte deze conferentie wel duidelijk.
– Geschreven door Hilde Spanjers –